دريك از روزهاي سردوبرفي از مدرسه به خانه مي رفتم،براي اينكه زود تر برسم ازميان جنگلميان بر زدم وراهم راگم كردم،ديرشده بود ومن تنهاو وحشت زده بودم.

ناگهان مردمهرباني دست مرا گرفت ومرا به خانه رساند،مادرم نتوانست اورا ببيند اما او آنجا ايستاده بود ومن درقلبم مي دانستم كه اوپاسخ دعاهاي من بوده است...

«وقتي زندگي لحظات دشوارش را نشان داده ومرا به زانو درمي آورد،هميشه شخصي بوده كه او ازراه برسد ومرا آرامش بخشد...»

يك حرف مهربانانه ازيك غريبه،دست كمك دادن،كسي مسير راباپرتوي ازاميد روشن كرده است....

آنه صورت هاي زيادي دارند ودرعجيب ترين مكان ها ودرزماني كه نياز داريم راهنمايي مان ميكنند.

من باور دارم كه فرشتگاني درميان ماهستند كه براي ما ازجايي آن بالاها فرستاده مي شوند.

خدا را دوست دارم چون باهرusername كه باشم،من راconnect مي كند.

خدا را دوست دارم چون password اش راهيچ وقت يادم نميرود،كافيه فقط به دلم سربزنم.

خدا را دوست دارم چون اراده كنم،ON مي شود ومن مي توانم باهاش حرف بزنم.

خدا را دوست دارم چون دلش را مي شكنم،اما اوباز من را مي بخشد وshout down ام نمي كند.

خدا را دوست دارم چون هرگز گوشي اش راخاموش نمي كند.

خدا را دوست دارم چون هيچ وقت پيغام no response نمي دهد.

 خدا را دوست دارم چون هيچ وقت ويروسي نمي شود وهميشه سالم است.

خدا را دوست دارم چون نامه هايش چند كلمه بيشتر نيست،تازهspam هم توكارش نيست.

خدا را دوست دارم چون تلفنش هميشه آنتن مي دهد وشماره اش هميشه در شبكه موجود است.

      خدا را دوست دارم چون از من مي پذيرد كه بگويم:

                                      خدا را دوست دارم!

اي كاش مي شد فهميد در دل آسمان چه مي گذرد

كه امشب باناله اي بغض آلود برديار اين دل خسته

اشك مي ريزد.